Twintig zeventien ligt weer achter ons. Mooi tennisjaar.

Dat het Groot Loppersum Toernooi weer een feestje was , met behoorlijke deelname vanuit Stedum behoeft nauwelijks betoog maar bijzonder was wel dat we in eigen kring Diederik en Trix hebben kunnen huldigen, nadat we voor het eerst in jaren een echt en geslaagd clubkampioenschap konden beleven.

Al deze bedrijvigheid heeft twee voordelen: in de eerste plaats kende de kantine in Moarstee een hogere omzet dan ooit tevoren en in de tweede plaats hebben we het gravel behoorlijk oranje weten te houden.

Na de zomer was het een wat ander beeld. Die heeft, en daarbij kijken we met een schuin oog naar de weergoden, niet al die revanche-partijen opgeleverd die beloofd waren. Het was een natte zomer met groeizaam weer en als we onze banen dan teveel met rust laten wordt het toch weer een beetje groen….

Mede door dat het weer niet zo aantrekkelijk was, vond het herfstkampioenschap van vorig jaar ook geen navolging. Jammer want daar hadden we met z’n allen wel aan kunnen wennen.

De aantrekkingskracht van het tennis in Stedum is voor de bestaande gebruikers misschien nog groot genoeg maar toch zijn er wat zorgen over de terugloop van (vooral jeugd-)leden. En misschien moeten we toch eens ernstig gaan nadenken over verlichting op de banen, zodat de gebruiksmogelijkheden in het vroege voorjaar en in de herfst toe zouden kunnen nemen en we ons ledenverloop naar de survivalvereniging ( die wel over licht kan beschikken) een halt toe kunnen roepen.

Met de aanpak van het haventerrein komen we er ook als tennisclub wel beter op te staan: betere zichtbaarheid en een aantrekkelijker weg langs de banen.

We hebben ons wel laten zien in 2017 maar nog meer ons aanstekelijke spelletje aan voorbijgangers voorschotelen en nog meer zichtbare gezelligheid lijkt wel een goed voornemen voor 2018.